"ചുവരുണ്ടെങ്കിലെ ചിത്രം വരക്കാൻ കഴിയൂ “ എന്ന പഴമൊഴിയല്ല സംരംഭകൻ ഏറ്റെടുക്കേണ്ടത്,മറിച്ച്ചിത്രകാരൻ ഉണ്ടെങ്കിലെ ചുവരു പണി ചെയ്തിട്ടു കാര്യമുള്ളു" എന്നൊള്ള ചിന്താഗതിയാണ് വേണ്ടത്.

ആദ്യം മനുഷ്യർ, അതു കഴിഞ്ഞു മതി മറ്റെന്തും. ദൈവം പോലും മനുഷ്യർക്കു വേണ്ടിയാണ്..

പുസ്തകപാരായണം എന്നു കേൾക്കുമ്പോൾ ആദ്യം ഓർമ്മ വരുന്നത് നമ്മുടെ കഞ്ഞുണ്ണി മാഷിന്റെ വാക്കുകളാണ്.“വായിച്ചാൽ വളരും... അല്ലെങ്കിൽ വളയും”. ഒരു വിദ്യാർത്ഥിയുടെ വ്യക്തിത്വ വികാസത്തിന് പുസ്തകങ്ങൾ വഹിക്കുന്ന പങ്ക് വളരെ വലുതാണ്. അക്ഷരങ്ങൾ കൂട്ടിവായിക്കുമ്പോൾ നമ്മുടെ മനസ്സിൽ തെളിഞ്ഞു വരുന്ന ഭാവനകൾ. നമ്മുടെ മനസ്സിലെ ഭാവനകൾ, ചിന്തകൾ, ഉടലെടുക്കുന്നത് വായനകളിൽ കൂടിയാണ്. നമ്മുടെ ബുദ്ധിക്കും മനസ്സിനുമുള്ള ഒരു വ്യായാമം ആണ് പുസ്തക പാരായണം. വായിച്ചതിനെ ഓർക്കുവാനും മറന്നു പോകുന്നതിനെ ഓർത്തെടുക്കുവാനുമുള്ള പരിശീലനം... അറിവു കൊണ്ട് അജ്ഞാതയെ അകറ്റണം. രജു സർപ്പ വാദം പോലെ... നമ്മൾ അറിയണം അവിടെ കിടക്കുന്നത് കയറാണോ? അതോ സർപ്പമാണോ? അത് അറിയുവാൻ അന്ധത മാറി പ്രകാശം വരണം.... ആ പ്രകാശം മാണ് അറിവ്... പുസ്തകങ്ങളാണ് അറിവിന്റെ പ്രകാശം.... പുസ്തക പാരായണത്തിൽ കൂടി നമ്മൾ പ്രകാശിക്കും... അറിവിന്റെ വിളക്കുകളായി.

ഞാൻ പറയും, ഈ ലോകത്തിലെ സകല ജീവജാലങ്ങളും മാതൃക ആക്കേണ്ടത് മനുഷ്യനെയാണ്. പ്രപഞ്ച സൃഷ്ടിയിൽ കരുണ, കാരുണ്യം, സ്നേഹം, സഹനം, വാത്സല്യം, ലാളന, സഫലം, ദയ, ക്ഷമ തുടങ്ങിയ വികാരങ്ങൾ മനുഷ്യനു മാത്രം സ്വന്തം. മനുഷ്യനിലെ പരസ്പര താരതമ്യങ്ങളും അതിനെ തുടർന്നുള്ള ഈഗോകളേയും അകറ്റി തെളിഞ്ഞ മനസ്സിനെ രൂപപ്പെടുത്തിയാൽ ഏതു നന്മ മരവും രണ്ടാമതെ വരുകയുള്ളു.

ഈ പ്രപഞ്ചത്തിലെ മറ്റു ജീവജാലങ്ങളെ മനസാക്ഷിയുള്ള മനുഷ്യനോടാണ് ഉപമിക്കുന്നതെങ്കിൽ, ദൈവം ഇനിയും പുതിയ ജീവജാലങ്ങളെ സൃഷ്ടിച്ചെ മതിയാകു.

രണ്ടു തരം വിജയികളുണ്ട്.. ഒരു കൂട്ടർ ആശംസകളിലും വർണ്ണനകളിലും പ്രചോദനം ഉൾക്കൊണ്ട് വിജയം കൈവരിക്കുന്നവർ... മറ്റൊരു കൂട്ടർ അവഗണനകളിലും, അകറ്റി നിർത്തലിലും, പരിഹാസങ്ങളേയും ഇന്ധനമായി കണ്ട് മനസ്സിലെ അഗ്നി കെടാതെ സംരംക്ഷിക്കുന്നവർ. ദൃഢനിശ്ചയവും, അനുമാനവും മാണ് ഇവരുടെ കൈമുതൽ... ഇക്കൂട്ടരോട് മത്സരിച്ചു മുന്നേറാനുള്ള വിദ്യകളൊന്നും ഒരു പുസ്തകവും ഇതുവരേയും അച്ചടിച്ചിട്ടില്ല. അവരെ കീഴ്പെടുത്തുവാൻ നന്നേ പ്രയാസമാണ്, അവരുടെ വിധി അവർക്കെതിരെ തിരിയുന്നതുവരെ...

ഭാവിയിലെന്താകാനാണിഷ്ടം എന്ന് നമ്മുടെ കുഞ്ഞുങ്ങളോട് ചോദിച്ചാൽ ഒറ്റശ്വാസത്തിൽ പറയും ഡോക്ടർ, എൻജിനീയർ, കളക്ടർ എന്ന്. സമൂഹം ചില മേഖലകളെ മാത്രം മഹത്വവത്കരിച്ചിരിക്കുന്നു. അതിനാൽ വലിയൊരു ശതമാനം നല്ല ബ്രെയിനുകൾ ചില മേഖലകളിൽ മാത്രം ഫോക്കസ് ചെയ്തു കൊണ്ടിരിക്കുന്നു. എന്റെ ജീവിതാഭിലാഷം സംരംഭകനാകണമെന്ന് പറയുന്ന കാലഘട്ടം വരുമെങ്കിൽ സുനിശ്ചിതം ഇന്ത്യ ഏറ്റവും വലിയ ലോക മഹാശക്തിയായി മാറും എന്നത്.

ഒരു വ്യവസായിയും (businessman) സംരംഭകനും (entrepreneur) തമ്മിൽ ഒരു ബന്ധവുമില്ല.. പൂർണമായും രണ്ടു പ്രത്യയശാസ്ത്രത്തിൽ ജീവിക്കുന്നവരാണ്. വിജയകരമായ നിക്ഷേപ മേഖല തിരിഞ്ഞെടുത്ത് നിക്ഷേപം നടത്തി കൃത്യമായി വ്യാപാരം നടത്തുന്നവരാണ് വ്യവസായികൾ. ഇവരുടെ നിക്ഷേപ രീതിയിൽ പ്ലാനിംങ്, സ്ഥിരത, അറ്റാദായം, ലാഭനഷ്ടങ്ങൾ തുടങ്ങിയവ വ്യക്തമായി മുൻകൂട്ടി നിശ്ചയിക്കുവാൻ സാധിക്കും. മുടക്കു മുതലിൽ നിന്നുള്ള പരമാവധി ലാഭം ഇവരെ സംതൃപ്തിപെടുത്തുന്നു മറിച്ച് നഷ്ടം ഒരിക്കലും ഇവർ അംഗീകരിക്കുകയുമില്ല. സംരംഭകൻ തന്റെ മേഖലകൾ സ്വയം സൃഷ്ടിക്കുന്നവരാണ്. കേട്ടറിഞ്ഞ ആശയങ്ങൾ തന്റെ ചിന്തകളുമായി സംയോജിപ്പിച്ച് നവീന വ്യാപാര മേഖല സൃഷ്ടിക്കുന്നവരാണ്. ആയതിനാൽ,ഓരോ സംരംഭകനും വ്യത്യസ്തമായ പാതകളിൽ കൂടിയായിരിക്കും സഞ്ചരിക്കുന്നത്. ലക്ഷ്യസ്ഥാനത്തെത്തുവാൻ അക്ഷിണ്യം പ്രയത്നിച്ചു കൊണ്ടിരിക്കും. ലാഭ-നഷ്ടത്തെ ക്കാൾ ടേൺ ഓവറിലും, ബ്രാൻഡ് വിസിബിലിറ്റിയുമാണ് ഇവരെ സംതൃപ്തരാക്കുന്നത്. വ്യവസായി തന്റെ വ്യവസായങ്ങളെ സ്നേഹിക്കുന്നുവെങ്കിൽ സംരഭകൻ അവയെ പ്രണയിക്കുന്നു.

രാജ്യത്തിന്റെ ഏറ്റവും വലിയ സമ്പത്ത് എന്നത് വിദ്യാർത്ഥികളാണ്. അവരുടെ വേഗത്തിലും ശാസ്ത്ര ബോധത്തിലും, ചിന്തകളിലും, അർപ്പണ മനോഭാവത്തിലുമാണ് രാജ്യം പ്രസരിപ്പോടെ മുന്നേറുന്നത്. അധ്യാപകരും വിദ്യാർത്ഥികളും കേവലം സുഹൃത്ത് ബന്ധമല്ല വേണ്ടത് മറിച്ച് ഗുരുശിഷ്യ' ബന്ധത്തിനാണ് ഊന്നൽ കൊടുക്കേണ്ടത്. ദൃഢമായ, വിശാലമായ, കണിശമായ പരിചരണത്തിൽ കൂടിയേ ആദരവ്, ബഹുമാനം, വിനയം തുടങ്ങിയ മുല്യങ്ങൾ കുട്ടികൾക്ക് അനുഭവപ്പെടുകയുള്ളു. ഈ മൂല്യങ്ങൾ ചേരുന്നതാണ് നമ്മുടെ സംസ്കാരം. സംസ്കാരത്തിൽ ഊന്നിയുള്ള ഉന്നതിയെയാണ് മൂല്യാധിഷ്ഠിത പുരോഗതി എന്നത്.

മാനവരാശിയുടെ നിലനില്പിന് വേണ്ടിയുള്ള പ്രഥമ കർത്തവ്യം പ്രകൃതിയെ സംരംക്ഷിക്കുക  എന്നതാണല്ലോ. ചെടികൾ നട്ടുപിടിപ്പിച്ചും, വ്യക്ഷങ്ങളെ സംരംക്ഷിച്ചും, ജലസോതസ്രുകളെ പരിപോഷിച്ചും നമ്മൾ പ്രകൃതിയെ സംരക്ഷിക്കുന്നു. വ്യവസായശാലകളും, സ്ഥാപനങ്ങളും, ഫാക്ടറികളുമില്ലാത്ത ലോകത്തെ പറ്റി ചിന്തിക്കുവാൻ നമുക്കു കഴിയില്ല. പരിസ്ഥിതി സൗഹാർത്ഥ വ്യവസായശാലകളിലൂടെ പ്രകൃതിയെ സംരക്ഷിക്കാൻ നമ്മൾ തയാറാകണം. പാരമ്പര്യ ഊർജ്ജ പദ്ധതികൾ, മാലിന്യസംസ്കരണം, മാലിന്യത്തിൽ നിന്നും വൈദ്യുതി, STP യിൽ നിന്നും ബയോഗ്യാസ്, പ്ലാസ്റ്റിക് നിരോധനം, മഴവെള്ള സംഭരണികൾ, കുളങ്ങൾ, മലിനജല റീസൈക്ലിംങ് സങ്കേതിക വിദ്യകൾ തുടങ്ങി പരമാവധി ഊർജ്ജവും, വെള്ളവും ഓരോ വ്യവസായശാലകളും സ്വയം കണ്ടെത്തുവാൻ ശ്രമിക്കണം. അതൊരു വിപ്ലവമായി തുടക്കം കുറിക്കണം. അതിനെ വരുംതലമുറകൾ "ഹരിത വ്യാവസായിക വിപ്ലവം" എന്നു വിളിക്കും.

"മനുത ഗുണമില്ലാ മനു തന് വിദ്യ എൻപത് കുപ്പച്ചട്ടിയിൽ വാഴും വിഷ പുഷ്പമെന്ന പോൽ".

ഉറുമ്പുകളുടെ ജീവിതം അതിശയിപ്പിക്കുന്നതാണ്. മുഴുവൻ സമയവും അധ്വാനിച്ചു കൊണ്ടിരിക്കുന്നവർ. കഠിനാധ്വാനവും, നിരന്തര പരിശ്രവും മാത്രം. മറ്റു ജീവജാലങ്ങൾ വിശപ്പടക്കിയാൽ വിശ്രമമെങ്കിൽ ഇവർക്ക് വിശ്രമമേ ഇല്ല. പരാജയവും, വിഫലശ്രമങ്ങളും ചെവികൊടുക്കാതെ നിരന്തരം അധ്വാനം. ജീവിതാവസാനം വരെ പ്രയത്നം. ഭക്ഷിച്ച് വിശ്രമം നയിക്കുന്ന ഒരു ഉറുമ്പും ഈ ഭൂലോകത്തില്ല. ഇവർക്ക് എതു ലക്ഷ്യത്തിലും പരിസമാപ്തി ഉണ്ടാവില്ല. പ്രയാണം മാത്രം. ഇതു പോലെയുള്ള മറ്റൊരു കൂട്ടരുണ്ട് സംരംഭകർ. ഒരു യഥാർത്ഥ സംരംഭകന്റെ ജിവിതവും ഉറുമ്പുകളെ പോലെയാണ്. ആന്ത്യാവസാനം വരെ അവർ പരിശ്രമിച്ചുകൊണ്ടിരിക്കും. പരിശ്രമങ്ങളിലൂടെയുള്ള ആനന്ദം….

സാമൂഹ്യ ശാസ്ത്രം, സാമ്പത്തിക ശാസ്ത്രം, മനശാസ്ത്രം തുടങ്ങിയവയുടെ സംയോജനമാണ് ഒരു സംരംഭകൻ.

"ഒരു ജാതി ഒരു മതം ഒരു ദൈവം മനുഷ്യന്" എന്ന ഗുരുദേവ വചനം ജീവിതത്തിൽ പ്രാവർത്തികമാക്കുന്നവരാണ് വ്യാപാരി-വ്യവസായി സംരംഭകർ.. ജാതി, മതം, രാഷ്ട്രം, ഭാഷ അതിർവരമ്പുകളൊന്നും ഇവർക്ക് പ്രശ്നമല്ല.. രാജ്യത്തിൻ്റെ രാഷ്ട്രിയ, മത സൗഹാർത്ഥത്തിൻ്റെ ജീവിക്കുന്ന മാതൃകകൾ ഇവർ..

മതവും, രാഷ്ട്രീയവും, ശാസ്ത്രവുമെല്ലാം മനുഷ്യനു വേണ്ടിയാകുന്നു.. പക്ഷെ മനുഷ്യൻ അവയ്ക്കു വേണ്ടി ആകരുത് എന്നു മാത്രം…

നിശ്ചയമായും നമുക്ക് വിയോജിക്കാം പ്രതികരിക്കാം.... പക്ഷെ പ്രത്യക്ഷത്തിൽ കാണുന്നത് മാത്രമല്ല സത്യം എന്ന അറിവോടു കൂടി.

നമ്മുടെ ചിന്തകൾ പ്രകാശത്തേക്കാളും, ശബ്ദത്തെക്കാളും വേഗത്തിൽ സഞ്ചരിക്കട്ടെ.. നമ്മുടെ ലക്ഷ്യങ്ങൾ ആകാശത്തിനുമപ്പുറമുള്ള നക്ഷത്രങ്ങളെക്കാലും അകലെ ആകട്ടെ... പക്ഷെ നമ്മുടെ വ്യക്തിത്വം സ്ഥായി ആയിരിക്കണം. ഭൂമി അതിൻ്റെ സ്വന്തം അച്ചുതണ്ടിൽ നിന്നു കറങ്ങുന്നതു പോലെ...